‹ overzicht

En bewondert heeft men Abe, incluis zijn lok, mitsgaders zijn elastische benen...

Maandag 23 april 1951

 Het moet me van het hart: Dat die Abe, U weet wel: uit Heerenveen, eigenlijk een hoge baan moest hebben bij de Gezondheidsdienst. Hij heeft, zonder ook maar een enkel woord van aansporing en alleen door zelf te komen, een kleine tienduizend mensen zo maar Lente-vitaminen laten slikken.


In de Be Quick-kuip, die er heerlijk zon-bestoven bij lag. Vol met toeschouwers, maar leeg door voetbalarmoede. Enfin, het einde heet ook hier het werk te kronen, om met Ovidius te spreken. Een bekroning dan, financieel voor Be Quick, en wat de uitslag betreft voor Heerenveen. Zodat ieder wat kreeg van de (voetbal)-stokvis. En 't publiek voor de neergetelde dubbeltjes de zogezegde vitaminen. Zodat het wèlbetaald en „dus" wèltevreden kan zijn. En heb ik niet eens ergens gelezen, dat het om tevreden te zijn voldoende is een nare droom te hebben gehad. En zó erg was het met de schopperij toch ook weer niet.' Bovendien leert Carlyle het mensdom, dat niets een mens zozeer van al zijn boeien bevrijdt, al is het slechts voor een ogenblik, als eerste bewondering. En bewondert heeft men Abe, incluis zijn lok, mitsgaders zijn elastische benen. Méér dan de ijver der Bekwikkers, die echter vergaten te bedenken waaraan zij hun ijver besteedden en het maken van doelpunten verzuimden. Hetgeen beslissend is voor de competitie en voor de massa. Dat wil men, eerder dan het schone in ander geest- en lichaamswerk. Zoals de demonstraties van het Instituut, die ik heb kunnen waarderen als laat ik zeggen, een zonsopgang. Omdat ze even mooi en veelbelovend was.

K.

Nieuwsblad van het Noorden, maandag 23 april 1951