Gain hunnig zunder waark...

Maandag 05 januari 1948

Het moet me van het hart: Dat HSC terdege het Groninger spreekwoord „gain hunnig zunder waark” als juist bewezen heeft. De zwartjes hebben hard gewerkt voor de zege op GVAV en, weet U wat ik daarbij nou echt leuk vond? Dat ze steeds maar „net als Köster van Garrelsweer, mor weer van veuren af aan” begonnen als ze waren teruggeslagen....

Of ik me overigens geamuseerd heb? Nou, 't mag zo wezen, maar meer ook niet. 'k Heb me gelukkig geprezen niet Otto Bonsema te heten, want hoe verder de wedstrijd vorderde, hoe dieper mijn hoofd zakte en waarschijnlijk zullen hem bij die keurige walsjes die v.d. Beek er zo leuk wist uit te draaien, als ie in 't bezit van de bal was, wel Schiller's woorden voor de geest zijn gekomen „Wie al te lang over iets nadenkt, zal weinig tot stand brengen.” En v.d. Beek heeft weining tot stand gebracht. Heel GVAV heeft weinig tot stand gebracht.

„De wind” zei „men”. La me niet lachen. Evengoed als de meneren die hun hoed door de lucht zagen vliegen, dat hadden kunnen voorkomen door, laat ik zeggen, geen hoed op te zetten, evengoed had GVAV dat windnadeel kunnen wegwerken.

Neen, 't was niet wat ik verwacht had en dat ik niet alleen teleurgesteld was bleek ook wel uit het gemopper van mijn lieftallige buurvrouw. „Zit ik daarvoor nu uren in de kou” welke woorden vergezeld gingen van een niet bepaald vriendelijke blik naar zeker iemand in het veld, die vermoed ik, nadien wel het een en ander te horen zal hebben gekregen.

Enfin, mijn sigaar - overigens een zeer welopgevoede - is waarschijnlijk eerder uitgegaan door de charme van mijn gezelschap dan door emotie over de wedstrijd. Trouwens kent u de zwijgende voorzitter De Vries van de afdeling Groningen? Dan heeft u ook gezien dat zijn sigaar recht vooruit stond en dat is het duidelijke teken dat het niet naar wens ging.... Al maakte HSC's voorzitter Albronda dan ook na afloop een sprongetjevan vreugde. Niet een van zo hoog, maar natuurlijk elegant en vergezeld van licht handgeklap.... Zo echt Tonny.

Enfin, het is zodanig geweest, dat het plankier het heeft kunnen uithouden. Zelfs daar, waar mijne belangwekkendheid er eens is doorgezakt!

Nieuwsblad van het Noorden, Maandag, 5 januari 1948